Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Cheers!

Σήμερα κλείω μια βδομάδα στο Bath.

Απολογισμός:

Έμαθα πως κάμνουν shots με τζελλι τζαι βότκα
Έμαθα πως πλυνήσκουν τα shots με τζελλι τζαι βότκα
Ανακάτσιασα που έμαθα πως πλυνήσκουν τα shots με τζελλι τζαι βότκα
Εκατάφερα να κάμω τις πιο γαματες τηγανιτές πατάτες στο κόσμο, να μεν περιαυτολογώ αλλά αν τις φάεις εν να μείνουν στο νου σου. (Τζαι οι εν φταίει το γεγονός ότι είχα να φάω 20 ώρες τζαι έκαμνα για πρώτη φορα φαϊ στη ζωή μου)
Μοιραζουμαι την κουζίνα με 17 γεναίτζες επειδή εζητήσαν το κάποιες που τζείνες. Το ότι η οισταδιόλη καμνει σε πιο καθαρή πιστέψετε με εν μύθος.
Εισεν κοριους το κρεβάτι μου.
Γεγονος, το 90% των Κυπραιων δαμέ εν Λεμεσιανοι. Βασικα 90,5% δεδομένου του ότι ειμαι μιση Λεμεσιανή.
Το Bath εν υπέροχο, ενι ξέρω πως αλλιως να το χαρακτηρίσω. Στο campus του πανεπιστημιου πονω τα μάθκια μου που το πρασινο τζαι εσει λιμνούα με παπιες τζαι σκίουρους τζαι γλάρους-καμνω οπως το χαζοχαρούμενο το μωρο ξερω το-αλλα εν παρα πολλα ωραια!
ΕΝ ΠΥΡΑ.
Εκατάλαβα πόσο μιτσια τζι ασήμαντη εν η νήσος Κύπρος. Όταν μου έλεαν που εν να πάεις να σπουδάσεις εν να καταλάβεις πως εν ο κόσμος, ελαλούσα ξέρω αλλά εν είχα ιδέα, τωρά πραγματικά καταλαβαίνω το τζαι απολαμβάνω το.
Οτι τζαι να θέλεις να πεις δαμέσα μπορεις να συνεννοηθεις μόνο με τη λέξη cheers.

Οποτε, cheers!