Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

Paris

Εγώ ήθελα να πάω Ρώμη! Η μανα μου πάλι και η αδελφή μου επέμεναν για Παρίσι ως οι ρομαντικές και ευαίσθητες της οικογένειας και ο μπαμπάς μου κρατούσε μια ουδέτερη στάση γιατί δεν ήθελε να μπει σε κανένα μέτωπο Τελικά και όπως πάντα έγινε το δικό τους και στις 16 του μήνα φύγαμε για Παρίσι. Εγώ στην αρχή ήμουν αποφασισμένη πως θα περνούσα σκατά αλλά άλλαξα πολύ γρήγορα γνώμη!
Το Παρίσι είναι υπέροχο! Η πόλη ολόκληρη είναι μουσείο από μόνη της. Για να μην σχολιάσω την Παναγία των Παρισίων που είναι το πιο όμορφο κτίσμα που είδα ποτέ...
Ερωτεύτηκα!


Και τώρα για να ζηλέψετε κι άλλο σας βάζω λίγες φωτογραφίες να θαυμάσετε το μεγαλείο!



Παναγία των Παρισίων

Παναγία των Παρισίων και πάλι

Λούβρο

αυτή η πανέμορφη είμαι εγώ
νομίζω οι εξηγήσεις είναι περιττές!

Μονμάρτρη

Η μεγαλύτερη συγκίνηση που ένιωσα στο Παρίσι ήταν στο μουσείο orsay όπυ υπήρχαν πίνακες απο τους μεγαύτερους ιμπρεσιονιστες van gogh, dega, claude mone, manet, renoir και την μεγάλη μου αγάπη......toulouse lautrec! Αχχχ











Ερωτας!!!



Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

70s Vs 00s

Μου μίλαγε η μαμά μου σήμερα για τα νιάτα της... Τότε που τα 15χρονα άκουγαν νέο κύμα, φορούσαν παρδαλά ρούχα, είχαν τεράστια περμανάντ μαλλιά και έβλεπαν Άγγελους του Τσάρλυ και τσίριζαν με ενθουσιασμό όταν έβλεπαν τον Τραβόλτα να παίζει τον βλαμμένο γόη στο πυρετός το Σαββατόβραδο. Τότε οι έφηβες διάβαζαν με τις ώρες χαζοπεριοδικά και έκαναν όνειρα για το ιππότη στο άσπρο άλογο και στην περίπτωση της μαμάς μου τον Γ. από το απογευματινό λύκειο για τον οποίο έφευγε πιο αργά από το σχολείο για να τον δει έστω και λίγο απο μακριά. Ωραίες εποχές μου λέει τελειώνοντας με μια νοσταλγία στο βλέμμα και πήγε στην κουζίνα να βάλει πλυντήριο.
Από τότε εκείνη τη στιγμή με τρώει το εξής:
Εγώ τι θα λέω στα δικά μου παιδιά όταν σαρανταπενταρίσω? Για τους emo...? Για την Χρύσπα και την Riahanna ή για τη Λόλα και τον Λάκη τον γλυκούλη?
  • μουσική: Υπάρχουν ταλεντάρες που χαραμίζονται και οι εταιρείες προωθούν το κάθε πουτανάκια με εμφυτεύματα πιο μεγάλα από τον εγκέφαλό του που θυμήθηκε να κάνει καριέρα
  • Μόδες: Οι emo ήταν το πιο ανούσιο κίνημα που πήρε τόσο μεγάλη διάσταση! Κάτι βλαμμένα καταθλιπτικά με τόνους eyeliner που αντί να κάνουν κάτι για να προσφέρουν στον κόσμο κλαίνε με την κατάντια του. Γι αυτό και η μόδα τους άντεξε μόνο 2 χρόνια ευτυχώς....
  • Μαλλί και ρούχα αυτό απλά δεν το σχολιάζω
  • κινηματογράφος: μια στις 20 ταινίες είναι της προκοπής και φυσικά δεν εννοώ τα scary movies με τα οποία γελάνε μόνο κάτι χαζοαμερικανάκια.

Σε τι τραγική εποχή ζούμε ρε γαμώτο?

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Παγκόσμια περίοδος επανάληψης



Και μπορώ επιτέλους επίσημα να πω ότι μπήκε για τα καλά το καλοκαιράκι....
-Μα γιατί το λες αυτό Μυρτώ? Λόγω της ζέστης?
-Όχι!
-Λόγω της θάλασσας?
-Όχι!
-Λόγω του παγωτού, των καλοκαιρινών ρούχων και των διακοπών?
-Όχι, όχι, όχι! Μα φυσικά επειδή αρχίσανε οι επαναλήψεις των μεν και των δεν!
-Σωστά!

Άρχισαν μια μια να ρίχνουν αυλαία οι φετινές σειρές και τα κανάλια ως συνήθως βάζουν τις γνωστές επαναλήψεις. Καλοκαίρι, η παγκόσμια περίοδος επανάληψης. Καφέ της χαράς, οι μεν και οι δεν, Κωνσταντίνου και Ελένης, Εκείνες κι εγώ και φυσικά, το νούμερο ένα... ταραταμ... Το ρετιρέ! Τι να κάνουμε, θα τα ανεχτούμε, ξανά, θα τα βαρεθούμε, ξανά, και του χρόνου με το καλό θα τα δούμε, ΞΑΝΆ!