Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Μυρμήγκια

Μικρή είχα ένα γυάλινο λεπτό δοχείο με χώμα μέσα και μυρμήγκια. Τα παρατηρούσα με τις ώρες. Ζούσαν εκεί μέσα σκάβοντας τούνελ όλη μέρα και χωρίς να έχουν κάποια πραγματική ελευθερία η προορισμό. Είχαν την ψευδαίσθηση ότι ήταν ελευθέρα μέσα στη γη ενώ στην πραγματικότητα ήταν εγκλωβισμένα μέσα σε ένα γυάλινο μικρόκοσμο με το επίμονο μάτι μου να τα παρακολουθεί.
Τα μυρμήγκια αυτά πίστευαν πως είχαν δύο επιλογές. Η πρώτη ήταν να ακολουθήσουν το μονοπάτι που είχε σκάψει ένα άλλο μυρμήγκι πριν από αυτά που σίγουρα απαιτούσε λιγότερο κόπο και θα είχε μεγαλύτερη ασφάλεια. Η άλλη επιλογή ήταν να σκάψουν ένα δικό τους καινούριο τούνελ, το οποίο θα τους οδηγούσε σε νέα μέρη και θα το ακολουθούσαν αργότερα και άλλα μυρμήγκια. Στην πραγματικότητα όμως ήταν παγιδευμένα σε ένα δοχείο εν αγνοία τους. Νόμιζαν πως η επιλογή να κάνουν τη διαφορά ήταν δική τους όμως ουσιαστικά η καινοτομία αυτή ήταν αμελητέα και προγραμματιζόμενη. Η επιτυχία τους να βρουν νέα μονοπάτια ήταν εξασφαλισμένη από την αρχή χωρίς τα ίδια να τη γνωρίζουν και ο φόβος να σκάψουν μια στοα αχρείαστος. Τα μυρμήγκια όμως δεν το ήξεραν, ήταν ευτυχισμένα, εργατικά και αποδοτικά.
Κι εμείς οι άνθρωποι από ψηλά μυρμήγκια δε μοιάζουμε?

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Όνοι

Η τέλεια φράση για να περιγράψεις τον Κυπραίο. Και για τους άπιστους μια λίστα με μερικά από τα άπειρα τεκμήρια μου.
1) οδικά
α.Εν κανει που τα πεζοδρόμια μας εν 10 εκατοστά και πάμε σαν σχοινοβάτες πάνω ερκετε ο καθένας και παρκάρει πάνω την αυτοκινητάρα του με όλο του το θράσος με αποτέλεσμα να περπατούμε εμεις μεσα στη μέση του δρόμου. Άμα εν τούτος ο σκοπός του πεζοδρομίου ας μεν είχαμε καθόλου.
β) Χαίρουμε που εν οδηγώ ακόμα τζαι να αναγκάζουμε να κάμνω γυρους μέσα στο κέντρο της Λευκωσίας μισή ώρα το λιγότερο για να έβρω πάρκινγκ επειδή έπιασε τρία spaces ο νεόπλουτος με τη μερσεντάρα του.
γ) Ο λατρεμένος Κυπραίος που κάμνει επαναστροφή μέσα στη μέση του δρόμου και ούτε κάμνει τον κόπο να δείξει ότι εν να στρειψει. Ε σορρυ εγώ έπρεπε να το φιλοσοφήσω ότι εν να στρίψεις και φωνάζεις μου που πάνω? Παρά λλιο να με τσιλλησουν πέντε φορές μέσα στην Εγκωμη και εφκήκαν και που πάνω, ''ατε κόρη μιτσια επετάχτηκες μες τη μέση του δρόμου''. Καλύτερα να μεν πως ποιος επετάχτηκε και σαν τι.
δ) Τα ατίθασα Κυπριακα νιάτα που βουρουν τη νύχτα μέσα στη Γρίβα Διγενή και έκτος του ότι προκαλούν μας αϋπνίες κάθε νύχτα που τα εξοστ τους εν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε ούτε με αυτοκίνητο ούτε με τα ποθκια. Εκτός αν θέλουμε να αυτοκτονήσουμε. Και μετά αμα σκοτωθούν οι ίδιοι μιλούν στις ειδήσεις για έναν ακόμα άτυχο νέο που έχασε τη ζωή του στην άσφαλτο. Φίλε μου ατυχία ενει να πατήσεις μες την μοναδική λαντα της Λευκωσίας με τα καινούργια σου παπούτσια όχι τούτο.
ε) Ξανά ο νεόπλουτος Κυπραίος με το bmw του που πιάνει 2 λωρίδες και πάει με 5 km την ώρα χαζευκοντας που το παράθυρο. Πάει με το πάσο του και ξαφνικά σταματά μέσα στη μέση της λεωφόρου ώσπου να φκει ο άλλος που το πάρκινγκ για να πιαει τη θέση του. Επίσης τούτο το είδος οδηγού πρέπει να είναι τυφλό γιατί εν θωρεί τις ουρές που σχηματίζονται πίσω του, κουφό γιατί εν ακούει τα κορναρίσματα και νοητικά καθυστερημένο.
ζ) Η μαννη με το κινητό που εν πάει να έν κόκκινο το φανάρι, να άναψε τόξο ή να έχει στοπ εν θα πάρει είδηση με αποτέλεσμα να κάμνει την ασφαλιστική της εταιρία να τραβά τα μαλλιά της.
η) Ο παππούς με τη μοτόρα και τα πορτοκάλια κρεμασμένα πάνω στη σέλα που πιάνει τη λωρίδα και πάει. Τζαι φοασαι να του παίξεις πουρου μπας και παθει κανένα καρδιακό τζαι έχεις το κρίμα στη συνείδηση σου.

Ας σταματήσω δαμέ γιατί αν θα τελειώσω ποτέ. Τη συνολική εικόνα νομίζω αποτύπωσα την.