RIP αβαφτιστε 23/5/2010

Έχω να δηλώσω κάτι. Ψόφο σε ούλλους τους οδηγούς που τσιλλουν τους κάττους και ειδικά στους οδηγούς που επάτησαν τους τελευταίους 7 κάττους μου.

Εβαρέθηκα όπου πηαίνω να θωρω τσιλλημενους καττους δεξιά τζ αριστερά μες το δρόμο με τα εντόσθια πόξω. Και το χειρότερο εν η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζουν ούλλοι τούτο το γεγονός γιατί πλέον εν τόσο συνηθισμένο που εν εν καν αξιο αναφοράς

Θυμούμαι που ήμουν πιο μιτσια, μια μέρα μετά το πίττωμα του salt που τον ήβρα πεταμένο σε ένα κάλαθο, είδα όνειρο ότι επερπατούσαμε μεσα στο δρόμο τζαι είχε τσιλλημενους ανθρώπους αλλά εμάς εν μας έκοφτε τζαι επερνούσαμε τζαι που πάνω τους σαν να ήταν ότι πιο φυσικό. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι αίματα τζαι διαμελυσμένους ανθρώπους τζαι εμάς εν μας έκοφτε, ούτε καν το εβρισκαμε παράξενο

Ο τελευταίος κάττος μου, ο αβάφτιστος όπως τον έλεα (ούλλοι εδωσαν του και διαφορετικό όνομα αλλα κανένα εν ήταν επίσημο, βλέπε Πολύφημος, Όμηρος, Στίβι) ήταν τυφλός τζαι πραγματικά έτρεμα κάθε φορά που τον εθωρούσα να διασταυρώνει Τζαι ξέρεις τους Κύπριους οδηγούς, πιάνουν το αυτοκίνητο του και βζζζζζζζ βουρουν τζαι όποιον πάρει ο χάρος. Ε τελικά επήρε τζαι τον αβάφτιστο όπως και ακόμα 6 κάττους μου πριν για τους οποίους έχυσα μαύρο δάκρυ. Γιατί κύριε μου να βουρας μέσα στις γειτονιές? Αν επήαινες με 50 km την ώρα ήταν να προλάβεις να σταματήσεις εγκαίρως πριν τον κάμεις κιμά, αλλά εσύ είσαι ραλλιστας.

Τελικά αναρωτιέμαι μήπως είμαι ανώμαλη που στεναχωρκούμε παραπάνω για τον θάνατο ενός καττου παρα ενός ανθρώπου

Ρουσφέτι

Στην Ελλάδα ονομάζεται ρουσφέτι. Στην Κύπρο δεν του έχουμε δώσει ονομασία γιατι είναι κάτι τόσο φυσικό, κάτι τοσο καθημερινό που εν χρειάζεται καν ονομασία.

Σίγουρα δεν το συναντάς σε άλλες χώρες σε τέτοιο βαθμό και σίγουρα αν γίνετε δεν το λένε με τόση περηφάνια και φυσικότητα. Εμένα ο κουμπάρος μου εν την πολεοδομία τζαι εκανονισε μου τα, ο καλαδερφός μου εν στην τροχαία και μου σβήνει τις κλείσεις, ο θείος μου εν να με κανονίσει στο δημόσιο να έχω ούλλα τα καλά, ο παπάς μου εν να με φκάλει Ι-4 και ο γείτονας εν να μου φκάλει αδεια οδήγησης. Έχω ακούσει σημεία και τέρατα, τις πιο εξωφρενικές ιστορίες και μου τα διηγήθηκαν με τέτοια φυσικότητα σαν να μου ελαλούσαν επια στο περίπτερο να πιάω πισσες.

Εγω σε 7-8 χρόνια που θα βγώ στην αγορά εργασίας και εν να έχω τα πτυχία μου, τα μεταπτυχιακά μου τα 500 χαρτιά τα πιστοποιούν την αξία μου αποκλείεται να έβρω δουλειά γιατι κάποιος εν να έσει τον τρίτο ξάδερφο του τατα της μάνας του να τον κανονίσει. Εν να αδικηθώ όπως τζαι τόσοι άλλοι νεοι με προσόντα. Και μετά λαλούν σου βάλε κι εσύ μέσον, η Κύπρος εν πολλά μικρή, κάποιος εν να βρεθεί να σε κανονίσει. Οι ρε φίλε, εγώ θέλω να πιάσω δουλειά με το σπαθί μου, να κρατήσω την αξιοπρέπεια μου και τις ηθικές μου αξίες. Τότε είναι που θα σε μουτζώσουν, θα σε πουν βλάκα και πως η αξιοπρέπεια δεν σε ταΐζει τζαι εν να έχουν τζαι δίκαιο.