Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Απογοήτευση

Μυρτώ με απογοήτευσες.
Είναι η πρόταση που επαναλαμβάνεται στο μυαλό σου από την ώρα που πρωτοϋπόθηκε και χτυπάει ανελέητα κάθε ίχνος εγωισμου σου. Είναι η στιγμή που εύχεσαι να μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, να αναιρέσεις όλες τις βλακείες που είπες και να γίνουν όλα όπως πριν. Αντι αυτού το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να λες συγγνώμη μέχρι να μην βγαίνει πια η φωνή σου, να υπόσχεσαι πως δεν θα το ξανακάνεις με όλη την ειλικρίνεια σου ενώ τα μάτια σου βουρκώνουν από θυμό για τον εαυτό σου. Νιώθεις να τον μισεις, να σε μισείς. Πως μπόρεσες να φερθείς τοσο ηλίθια, πως μπορεσες να τον στεναχωρεσεις ξανα?
Ο άλλος όμως όλα αυτά τα ακούει σαν λόγια του αέρα, περιμένει να το αποδείξεις και δεν ξέρει πόσο καίγεσαι μέσα σου να το κάνεις. Δεν ξέρει πόσο εύχεσαι να μπορούσε να έρθει η επόμενη ευκαιρία μέσα σε ένα δευτερόλεπτο για να του δείξεις πως δεν είσαι μια απογοήτευση, ότι μπορείς, ότι δεν θα το ξανακάνεις, ότι αξίζει να επενδύσει πάνω σου. Θέλεις τόσο να επενδύσει πάνω σου, θέλεις τόσο να είναι περήφανος για σένα, θέλεις τόσο να τον κάνεις ευτυχισμένο.
Έχεις όμως μέσα σου αδυναμία, είσαι άνθρωπος δεν μπορείς να τα καταφέρεις από τη μια στιγμή στην άλλη. Θα το πετύχεις όμως που θα σου πάει. Το έχεις υποσχεθεί στον εαυτό σου, τον έχεις πείσει πως θα φύσεις αίμα να το πετύχεις και θα το κάνεις. Δεν είσαι μια απογοήτευση, όχι. Δεν μπορεί να είσαι μια απογοήτευση και ας υπήρξες μια όλη σου τη ζωη.

1 σχόλιο:

  1. Κοπέλα μου άνθρωπος είσαι. Άνθρωπος είμαι. Τα λάθη είναι στάνταρ. Το να πληγώνεις έστω άθελα σου θα συμβεί όπως και να γίνει.
    Πράξε το ορθό. Μάθε από αυτά ώστε το μέλλον να έχει ένα λιγότερο λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή