19

Είμαι σε μια κατάσταση πλήρους αδράνειας. Νιώθω ότι απλά υπάρχω παθητικά και δεν με αφορά το τι γίνεται γύρω μου. Το περιβάλλον είναι ένα interactive φόντο στο οποίο περπατώ, μιλάω, τρώω κτλ αλλά δεν με επηρεάζει, είναι απλά φόντο. Ότι συμβαίνει γύρω μου για τις επόμενες 19 μέρες δεν έχει νόημα, το μόνο που υπάρχει είναι μέτρημα και μόνο αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι να φτάσουν οι 26 του μήνα.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι μερικές φορές αυτό το μέτρημα φτάνει τα όρια της ψύχωσης. Τι εννοώ? Να ξέρεις ότι μένουν 19 μέρες, 456 ώρες, 27360 λεπτά και 1641600 δευτερόλεπτα. Να σκέφτεσαι από μέσα σου τι έγινε 19 μέρες πριν και να πείθεις τον εαυτό σου ότι δεν είναι και τόσο μακριά. Για παράδειγμα ξέρω ότι πριν 19 μέρες έγραψα διαγώνισμα βιολογία και σκέφτομαι ότι πέρασαν αρκετά γρήγορα. Όσο και να δημιουργώ ψευδαισθήσεις όμως, πάλι κυλούν βασανιστικά αργααα.

Μακάρι να μπορούσα να κοιμηθώ, να ξυπνήσω και ταταμ! να έχουν περάσει. Η μαλακία είναι ότι όσο αργά περνούν αυτές τόσο γρήγορα θα περάσουν και οι πέντε μέρες που ακολουθούν τις 26 του μήνα. Μια χρονομηχανή νομίζω θα ήταν ότι πρέπει.