Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Ε πεινασμένα ανθρωπάκια εκει κατω

Εσείς. Εσείς που βαφτιστηκατε "άνθρωποι". Εσείς που μένετε κολλημένοι σε ξεπερασμένες ιδεολογίες, εποχές και δεδομένα ξεχνώντας πως ο κόσμος εξελίσσεται. Εσείς που ανθίζετε σαν πολιτικοί μέσα από τη δική μας μιζέρια ενώ η ευτυχία μας θα έδινε τέλος στην καριέρα σας. Εσείς που χτίζετε τις ζωές σας πάνω από τα συντρίμμια της δικής μας χωρίς ίχνος ενοχής. Εσείς που ξεδιάντροπα μας ξεγελάσετε να παλέψουμε για το συμφέρον σας στο όνομα της πατρίδας. Εσείς που αγαπάτε τη λέξη δημοκρατία μόνο όταν εκφράζει την έννοια της δικτατορίας. Εσείς που υποτιμήσατε τη νοημοσύνη μας σερβίροντας μας με θράσος σκουπίδια στα χαζοκούτια για να μας χειραγωγήσετε. Εσείς που δηλώνετε πως δεν είστε φανατισμένοι αλλά μαχαιρώνετε ένα οπαδό της αντίπαλης ομάδας λόγω των χρωμάτων στο κασκόλ του. Εσείς που σκοτώνετε στο όνομα του Θεού και της θρησκείας σας βάζοντας βόμβες και ανατινάζοντας κορμιά. Εσείς που θεωρείτε αίτιο της απομάκρυνσης των νέων από την εκκλησία σας τη διαβρωμένη ηθική τους και δεν κοιτάτε τη βρωμιά κάτω από τα ράσα σας και τη σάπια διδαχή σας. Εσείς οι δήθεν εξευγενισμένοι και τα ταπεινοί που τρώτε με χρυσά κουτάλια τα σπλάχνα μας. Εσείς που μας διδάσκετε πολυσύλλαβες λέξεις χωρίς να ξέρετε η ίδιοι τι σημαίνουν. Εσείς που περιφρονείτε τα λεφτά αλλά μπροστά στη θέα του χρήματος τα μάτια σας παίρνουν το σχήμα δολαρίου και δεν διστάζετε να πουλήσετε τη μάνα σας για να τα αποκτήσετε. Εσείς που μας πείθετε να επενδύσουμε σε τράπεζες με το γνωστό παραμυθάκι του χαμογελαστού τραπεζικού που σας χαρίζει απλόχερα μια όμορφη ζωή και βάζετε χέρι στη ζωή μας. Εσείς που πιστεύετε πως είστε ο ομφαλός του κόσμου αλλά δεν είστε τίποτα περισσότερο από ένα κύτταρο σε αυτό τον οργανισμό που λέγετε ανθρωπότητα. Ως γνωστό όμως τα κύτταρα πεθαίνουν και αντικαθιστώνται με άλλα. Εσείς που βιάσατε την αθωότητα και τα όνειρα μας. Εσείς που μας πείθετε πως δεν υπάρχει ελπίδα, πως την κατάπιε το σύστημα. Εσείς που μας αντιμετωπίζετε σαν μια μάζα με μοναδική διαφορά μεταξύ μας τον αριθμό κοινωνικής ασφάλισης.



ΕΣΑΣ ανθρωπάκια δεν σας φοβάμαι.



5 σχόλια:

  1. Περιγράφεις πολύ ωραία την τραγικοκωμωδία που αυτά τα ανθρωπάκια σκηνοθετούν και προσπαθούν να μας εντάξουν σε αυτή με τους δικούς τους όρους. Ενώ ζουν τη γεμάτη αντιφατικές αντιστίξεις ζωή τους, άλλοτε ως βίαιοι και απρόσωποι καπιταλιστές-ηγέτες και άλλοτε ως ανθρωπιστές-δημοκράτες, μπορεί να μπερδεύουν μερικούς, μα ευτυχώς που υπάρχουν άτομα που μπορούν να διακρίνουν μέσα στο όλο συνοθύλευμα τη βια που υφίστανται. Υπομονή, και έπειτα δράση. Θα έρθει και το τέλος της δικής τους πορείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eloy: Κι εγώ το πιστεύω πως θα έρθει το τέλος τους και πως εμείς πρέπει να δράσουμε γι αυτό. Αν δεν υπάρχει κανείς να το πιστέψει ζήτω που καήκαμε, ειναι σαν να παραδεχόμαστε την νίκη τους.

    Σεληνη: ταιριάζει 100%, πολύ ωραιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή