Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Παρανοϊκές συζητήσεις

-Μαμά φεύγω.
-Που θα πας?
-Μέχρι την Έλενα.
-Με τα ποδιά?
-Ναι.
-Βάλε κάτι πάνω σου.
-Μαμά δεν κρυώνω.
-Όχι να πάρεις μια ζακέτα, είναι πολύ λεπτό αυτό που φοράς.
-Μα σου λέω δεν κρυώνω. Τι λεπτό? Αυτό είναι μάλλινο.
-Ξέρεις τι έπαθε μια μαθήτρια μου? Ερχόταν στο σχολείο με λεπτή μπλούζα και ακάλυπτο λαιμό, έπαθε πνευμονια και είναι στο νοσοκομείο τρεις βδομάδες τώρα
-Ναι, αλλά εγώ φοράω κασκόλ.
-Δεν είναι αρκετό, να βάλεις ζακέτα, και να πάρεις και ομπρέλα
-Μα δεν βρέχει.
-Θα βρέξει το είπε στο δελτίο καιρού.
-Προχτές.
-Ναι αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
-Μα ο ουρανός δεν έχει ούτε σύννεφο.
-Μπορεί να μαζέψει μέχρι να πας.
-Μαμά, 15 λεπτά περπάτημα είναι, πότε να προλάβει? Ούτε καν φυσάει
-Οχι, να πάρεις και να βάλεις και μακριες καλτσες, όλες οι αρρωστιες απο τα παγωμένα πόδια ξεκινάνε
-Μαμά είμαι εντάξει, δεν θα παγώσουν
-Τα δικά μου πάντως είναι παγωμένα δέκα λεπτά και ήδη νιωθω να πονάω το λαιμο μου
-Μαμα είσαι υπερβολική και σου λέω, δεν θα αρρωστήσω
-Τέλος πάντων, κάνε ότι θες
-Επιτέλους, να φύγω?
-Ναι, τη ζακέτα μη ξεχάσεις.

4 σχόλια: