Μαθητές-εμπόρευμα

Σήμερα άκουσα κάτι και έφριξα. Δεν είχε πάει ποτέ το μυαλό μου σε κάτι τέτοιο, αδύνατο να το διανοηθώ.

Κάποιοι καθηγητές φροντιστηρίων στέλνουν μαθητές τους σε άλλους καθηγητές με τους οποίους συνεργάζονται και αυτοί τους δίνουν προμήθεια. Μάλιστα προμήθεια, χρήματα, σημειώσεις κτλ. Σαν να είναι κάποιο αντικείμενο ο μαθητής, ή στην καλύτερη περίπτωση ζώο και μπορείς να το δανείσεις, να το χαρίσεις ή να το πουλήσεις στο παζάρι και τον παίρνει όποιος δώσει την καλύτερη τιμή. Σε λίγο θα μας κρεμάνε και από μια ταμπελίτσα με νούμερο στο λαιμό, ή ακόμα καλύτερα να μας κολλάνε στο μέτωπο barcode. Α και το καλύτερο, υπάρχουν και τιμές ευκαιρίας του τύπου, στους πέντε μαθητές ο ένας δώρο! Στους 20 βρε έπρεπε να δίνετε και ένα πολυμίξερ δώρο.

Ο μαθητές δεν αντιμετωπίζεται με σεβασμό από τους καθηγητές των φροντιστηρίων αλλά σαν μια κινούμενη επιταγή και όλα αυτά πίσω από την πλάτη των ανυποψίαστων παιδιών και των γονιών τους. Δεν αμφισβητώ την ποιότητα της γνώσης αλλά τις ελεϊνες προθέσεις τους. Στο κάτω κάτω, ας κάνει κάτι το σύστημα ώστε να παιδιά να μην χρειάζεται να πηγαίνουν φροντιστήρια και η γνώση που θα παίρνουν από το σχολείο να είναι επαρκής. Να μην έχουν την ανάγκη του κάθε συμφεροντολόγου αλλά αυτό μάλλον ακούγεται σαν κάτι άπιαστο.

Και εδώ μπαίνουμε σε άλλο θέμα. Γιατί τα παιδιά να κάνουν φροντιστήρια? Είναι ένας φαύλος κύκλος. Το παιδί δεν ικανοποιήστε από τη μόρφωση που παίρνει στο σχολείο και αρχίζει φροντιστήριο με αποτέλεσμα να ψηλώσουν οι βαθμοί του συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Οι υπόλοιποι αρχίζουν επίσης φροντιστήριο, μεγαλώνει ο ανταγωνισμός και έτσι ο καθηγητής δεν προσπαθεί πια να κάνει καλό μάθημα γνωρίζοντας πως όλοι τα ξαναδιδασκονται το απόγευμα. Και βέβαια από όλη αυτη την ιστορία ωφελούνται όλοι, οι καθηγητές που είναι εφησυχασμένοι, οι γονείς που πιστεύουν πως κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και οι καθηγητές του φροντιστηρίου που έχουν πελατεία. Α κάτσε, τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι και όλοι. Με τους μαθητές τι γίνετε? Απλά σκοτώνονται ατελείωτες ώρες μεταξύ των φροντιστηρίων και έχουν τον κάθε μαλάκα να τους αντιμετωπίζει σαν αντικείμενα. Τι ωραία.