Ευγένεια

Αγαπητή

Κατανοώ ότι να με εξυπηρετήσεις για σένα δεν είναι ευχαρίστηση, αυτό θα ήταν και ανωμαλία εξάλλου. Επίσης καταλαβαίνω πως είσαι κουρασμένη, πως μπορεί να τσακώθηκες με τον γκόμενο σου, πως ίσως πέθανε ο σκύλος σου και πως βιάζεσαι να φύγεις για να δεις τα μυστικά της Εδέμ, είμαι κατανοητικός άνθρωπος. Δεν δέχομαι όμως κοπελιά κάθε φορά που μπαίνω στο κατάστημα, να με κοιτάς εξονυχιστικά και μετά να με σχολιάζεις με την συνάδελφο σου μέσα στα μούτρα μου στη γλώσσα σου ή ακόμα χειρότερα όταν είσαι κύπρια στη δική μου γλώσσα. Επίσης φίλτατη η δουλεία σου είναι να με εξυπηρετείς και όταν σου ζητήσω κάτι με όλη την ευγένεια που με διέπει να μου απαντάς ευγενικά όχι να είσαι έτοιμη να με βρίσεις, να δυσανασχετείς, να εκνευρίζεσαι και μετά να μου απαντάς με το ζόρι επειδή διέκοψα τον όρθιο ύπνο σου. Και χαμογέλα και λίγο, δεν έβλαψε το χαμόγελο ποτέ κανέναν ενώ τα σφιγμένα χείλη σου και το σηκωμένο φρύδι σου βλάπτει την δική μου υγεια. Ένα χαμόγελο ζήτησα, όχι ολόκληρο καλημέρα γιατι τότε θα ήμουν απληστη.

Λίγη ευγένειά δεν βλάπτει όπως βλέπετε κύριε ταξιτζή που επειδή έκανα μισό λεπτό να βρω το πορτοφόλι μου με είπες αργή και μετά με έβαλες να κατεβάσω μόνη μου την εικοσάκιλη βαλίτσα μου γιατί βιαζόσουν να πάρεις άλλον πελάτη. Ξέρω, ξέρω, οικονομική κρίση θα μου πεις και τα συναφή αλλά μετά να μην παραπονιέσαι που θέλουμε μέσα μαζικής συγκοινωνίες γιατί εκτός του ότι χρυσοπληρώνουμε μια κούρσα είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε τη φάτσα σου και να ανεχόμαστε αυτα που λες. Σε είδα και μου γύρισε το άντερο.

Λίγη ευγένεια ''Χριστιανοί'', έστω τυπική. Ζητώ κάτι παράλογο?