Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Να ζει κανείς, ή να μη ζει?

Είναι ένα δίλημμα που με έχει παιδέψει πολύ τελευταία. Να μετανιώνεις για κάτι που έκανες ή για κάτι που ΔΕΝ έκανες? Δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση να κάνεις τη μαλακία και να τη μετανιώσεις ή να μην την κάνεις και να ζεις μια ζωή με την απορία και αν την έκανα που θα οδηγούνταν τα πράγματα. Τελικά η απάντηση είναι πολύ εύκολη.
Είναι καλύτερο να κάνεις κάτι, να πάρεις το ρίσκο και μετά να το μετανιώσεις, να μάθεις από τα λάθη σου και να προχωρήσεις τη ζωή σου έχοντας μια ακόμα εμπειρία. Τι θα κερδίσεις αν παίζεις πάντα από την ασφαλή μεριά? Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να φτάσεις 50 χρονών και να μετανιώνεις για όσα δεν έκανες, για όσα δεν τόλμησες, για όσα δεν έζησες. Να διερωτάσαι τι θα γινόταν αν είχες λίγο περισσότερο θάρρος. Να ζεις με τα φαντάσματα των ανεκπλήρωτων ονείρων σου και τη σκιά των ευκαιριών που πέταξες γιατί έτσι προστάζει η λογική σου.
Αποφάσισα να ζω την κάθε στιγμή. Να αρπάζω κάθε ευκαιρία και να ακούω και λίγο εκείνο το έρημο το συναίσθημα μου που στο τέλος τέλος κάτι περισσότερο ξέρει.
ΥΓ
Γαμώτο πολύ ρομαντική έγινα τελευταία και δεν θα μου βγει σε καλό...

4 σχόλια:

  1. γλυκιά μου, απλά ρίσκαρε! ακόμα κι αν πονέσεις, τουλάχιστον είσαι ζωντανή and u hv no regrets!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εχω αρχισει να το καταλαβαινω και ακομα και αν δεν πανε και πολλα πραγματα καλυτερα μεχρι στιγμης(μαλλον τιποτα) νιωθω πιο σιγουρη ακομα και για τα λαθη μου =D

    παρ'το αποφαση οσο ειναι νωρις και ακου και τον παπαζογλου
    "θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό θα κάνω. Θα ζήσω την κάθε στιγμή χωρίς αναστολές, χωρίς δευτερες και τρίτες σκέψεις και δεν θα αφήνω τις ευκαιρίες να φεύγουν...
    Βεβαια είμαι καλή να τα λέω, ελπίζω να τα εφαρμόσω κιόλας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή